Buiten kwam de regen naar beneden, en met bakken
Maar binnen een royale lunch om lekker van te pakken.
Er was fruit en koffie, er was zout en er was zuur
En er was een overdadig bittergarnituur.
Dat iedereen er zin in had was duidelijk te merken
Een zee van gele keykoards stond gezellig ‘net te werken’.
Onze dagvoorzitter, rode broek, wist duidelijk van wanten
We voelden ons in goede handen bij Anniko van Santen.
Het was meteen gezellig, werd van Anniko gehoord
De stelde zichzelf kort voor, vond ondermijning een naar woord.
Een drugslab in een schuurtje, dat kon zo ineens ontploffen
Dus als je daar niet naast woonde was dat ontzettend boffen.
Wat mentimetervragen, de jonge garde reageerde snel
Anniko zei: ‘Het lijken de verkiezingsuitslagen wel!’
Het systeem was veilig, stond Anniko ons uit te leggen
Dus voor wie u werkte kon u allemaal rustig zeggen.
Niemand van Maintenance, Anniko wilde weten wat uw functie was
Er zaten een copywrighter en een burgemeester in de zaal.
Wat betekende ondermijning? Voor de meesten: Criminaliteit
Maar ook: ‘aanpakken die handel! Veiligheid, onveiligheid.
Wat in vier jaar was bereikt? Dat viel bepaald niet tegen
Het begrip ondermijning had een sterke plek gekregen.
Sterke luchthaven en wat daar allemaal mee samenhing
Waarna het over weerbaarheid en goed werkgeverschap ging.
Deze dag moest een cadeautje zijn, geschenk van grote klasse
Met één ding dat u komende maandag meteen al toe kon passen.
De fotograaf werd voorgesteld en Anniko meldde gauw:
Er was een rode sticker voor wie niet op de foto wou!
Anniko sprak over het lespakket en wij boften maar vandaag
Want een filmpremière van 23 minuten toonde men ons graag.
Gericht op jonge mensen, ik vermoedde toch, alras
Dat die blonde gladjakker, Kevin, een behoorlijke badguy was.
De bushalte op de Baden Powellweg werd zeer centraal gesteld
En had Amber een schoenenfetisj? Zou zij zwichten voor het geld?
Criminelen liepen niet in zwartwitte pakken, dus hoe herkende je die?
Nou, ik herken een Kevin onmiddellijk als ik er één zie.
Oh, die arme Amber! Niet tegen Kevin opgewassen
Was zij maar weerbaar, was er maar iemand die op haar wou passen!
Oh, die Jordanschoenen! De hele zaal had in de gaten:
Dat die behoorlijk knelden en helemaal niet lekker zaten.
Gelukkig was daar Mauro, Ambers redder in de nood
Een soort van happy end maar de ontluistering was groot.
Een applausje voor de makers, die zaten in deze zaal
En er kwam een deel twee, besloot toen Anniko ’t verhaal.
Het panel kwam naar voren, zeven dames en één heer
Zetten zich wat ongemakkelijk op de barkrukken neer.
Els Tieman die in leren jack ter linkerzijde zat
Het viel mij op dat zij ontzettend mooie, dure schoenen had.
Burgemeester Schuurmans, zag de film, sprak van een trechter
De film begon wat traag maar langzaam werd alles steeds echter.
Jeffrey van Horn, in uniform, en prachtig stond hem dat
Onveilig gevoel tussen al die dames? Of ie hier nou zo lekker zat?!
Naast mij staat trouwens Eelco weer op zijn gitaar te slaan
Een fijne medewerker! Hij heeft nieuwe schoenen aan.
Of ie ondersteunend of ondermijnend is? Ik weet het eigenlijk niet
Ik werk nu tien jaar met hem samen, hij speelt altijd hetzelfde lied.
Mensen versterken die in een positie als die van Amber zaten?
Daar bleef de burgemeester met veel klem hier over praten.
Criminelen hadden een neus voor waar een meisje gevoelig voor was
We zijn allemaal gevoelig voor leuke jongens, zei de burgemeester de klas.
Toen Patricia één, van KLM, die over maatwerk sprak
Kreeg een applausje van collega’s en was zeer op haar gemak.
We konden het niet alleen, zo werd door haar verteld
Er was een speak-up tool, er kon veilig worden gemeld.
Nanette van Schelven sprak namens de douane over weerbaarheid
Over de onthutsende uitslag van een onderzoek wou ze ook graag iets kwijt.
De hele dienst moest werkbaar zijn, het ging over vertrouwen
Dat moest de burger hebben en dat moest de burger houwen.
Een niet-integere collega? Een dilemma voor iedereen
En je loste het nooit helemáál op! Zei Van Schelven maar meteen.
Het kon overal gebeuren, zat Nanette ons voor te houwen
De tweede Patricia zei: ‘Je kunt niet iedereen vertrouwen.’
65.000 pashouders, wat werd daarvoor gedaan?
‘Veel! Op allerlei fronten!’ Gaf Patricia te verstaan.
‘Betaal een goed salaris!’ deed zij toen een boekje open
Zodat mensen, hoe dan ook, goeie schoenen kunnen kopen.
Het was nooit ‘one size fits all’ zoals Patricia Damen zei
En van als snitch gezien worden werd ook niemand blij.
Jeffrey van Horn sprak over het belang van integriteit
Over een veilige setting creëren en over verantwoordelijkheid.
Wie niet veilig kon melden kon bij de marechaussee terecht
Jeffrey had ruimte voor iedereen, zo werd door hem gezegd.
Een voorbeeld van succes? Nou, dat had Jeffrey wel paraat
Cargo hit and run! 14 kilo cocaine van de straat.
Hoe bescherm je mensen die willen praten? Jeffrey legde uit
‘Met een vangnet, geestelijke verzorging!’ Sprak ie klaar en luid.
Digna van Boetzelaar sprak toen over het spanningsveld
Tussen wat je wel of niet en aan wie precies vertelt.
Hartstikke mooie opsporingsonderzoeken, meldde zij de klas
En samen zorgen dat het niet dweilen met de kraan open was.
Els Tieman sprak over verstoren, ook het postteam kwam ter sprake
Het ging erom het leven van een crimineel zo moeilijk mogelijk te maken.
Een aantrekkelijk land voor criminelen, ja, dat waren wij
En Els kreeg kippenvel van de film, zoals ze daarna zei.
Applaus toen voor het panel, een filmpje dat er niet om loog
Maakte, hoorden wij, deel uit van de campagne oog om oog.
Oog in oog met ondermijning: een gesprek met Reduan
Want ondermijning? Daar wist Reduan namelijk alles van.
Bolletjesslikkers bleken iets uit een ver voorbij verleden
Nu had je mensen die hele andere ondermijnende dingen deden.
Iedereen was altijd doelwit voor een potentiële crimineel
Wat je daar zelf aan kon doen? Dat bleek behoorlijk veel.
Word je plotseling benaderd, door een dame, mooier dan Beyonce?
‘Dan is dat vaak te mooi om waar te zijn!’Deelde Reduan droog mee.
Tijd voor een korte pauze, iedereen zocht koffie, thee
Een man, knapper dan Roger Moore, die een versierpoging dee.
Hij was één en al aandacht, prees mijn jasje, vond ik fijn
Maar ik dacht, Reduan indachtig: dit is te mooi om waar te zijn!
Voor mijn eerste workshopronde ging ik naar sociale veiligheid
Amos Gomes de Mesquita, daar zat ik enige tijd.
Hij stelde zich kort voor: een Portugese Jood was hij
En hij kwam uit Ankeveen, zei hij er ook nog bij.
De fotograaf liep binnen en hij bleef hier best wel lang
Niemand had een rode sticker dus hij kon vrijelijk aan de gang.
De rol van de leidinggevende werd door Amos kort besproken
Het voorportaal van de ellende! Daar werd stevig ingedoken.
De rol van de leidinggevende: Richten, inrichten, verrichten
Het integriteitshuis, daarover stond Amos te berichten.
Fijn, zo’n integriteitshuis, maar ik dacht de hele tijd:
Een drugslab in het schuurtje ernaast blijft toch een mogelijkheid.
Ik schoof een deurtje door, de workshop van Mats Postema
Gedragsverandering: wat deed je eerst en wat daarna?
Het ging over orgaandonatie, we kregen van Mats te horen:
De omgeving werd veranderd, hup! Veertig procent meer donoren.
Het Near by standers effect: iedereen om je heen niks zien doen?
Dan doe je zelf ook niks, zo verklaarde Mats ons toen.
Filmpje ‘één tegen eenzaamheid’ bracht hetzelfde ter sprake:
Dat aandacht van één persoon al een groot verschil kon maken.
Na de wisselpauze kort naar Rudy Post toe, toen
Maak het voor mensen makkelijk om het juiste te doen.
Er werd een bel geluid, opdat wij snel zouden beginnen
Een vrouw, knapper dan Beyonce huppelde blij naar binnen.
Rudy was een Belg en zijn techniek hield ermee op
Dat was vooral vervelend en bepaald geen Belgenmop.’
Het was ook ondermijnend, Rudy dacht vast: man, ik baal
In zijn oranje trui stond hij ontspannen voor de zaal.
Ik vertrok na tien minuten, dat leek mij toch maar het beste
Had plotseling veel haast mijn eigen geluid even te testen.
So far so good bij mij, die arme Rudy was vast woest
Ik vermoedde dat ie naar Jeffrey voor geestelijke bijstand moest.
Mergpijpen en mueslirepen rond de klok van vier
Na de suikerpiekende filmsnacks allemaal terug naar hier.
Een enkeling zag ik al stiekem naar de parkeergarage verdwijnen
Voor de file uit! Was dat nou slim of ondermijnen?
Daar was Anniko, zij had het dadelijk in de smiezen:
Als het goed was kreeg u allemaal twee workshops voor de kiezen.
Mats, gedragsverandering, wat was hem opgevallen?
U wist al heel veel van gedrag, maar pas het toe ook, met z’n allen.
Toen was het woord aan Amos, ook hij gaf ons graag iets mee
Mooie vragen kwamen naar voren, het waren er twee.
In handen van de criminelen? Meldde Amos toen
Wees open, je bent geen verloren zaak, er is altijd wat te doen.
De sociale omgeving, hoe moest je die goed creëren?
En ook met zittende mensen kon je je ernstig bezeren.
Tijdelijke krachten niet altijd de gebeten hond
Rudy toen, de pechvogel, die hier toch heel vrolijk stond.
De dame van de douane werd door Rudi geciteerd
Wat zij zei dat matchte met wat ook Rudi had beweerd.
Kijk naar dingen die goed gaan! Raadde hij ons allen aan
Tenslotte kwam de burgemeester nog kort voor ons staan.
‘Ik sluit mij aan bij Rudy!’ deelde zij ons monter mee
En wat werd zij liefdevol ondersteund door de man van de marechaussee!
Mensen mee te krijgen lukte steeds beter, meldde zij
Ook de openheid en transparantie maakten haar heel blij.
U zat hier op vrijdagmiddag omdat dat belangrijk was
Dat deed haar veel! Ze vroeg om een applaus toen van de klas.
Voor de organisatie! Nou, dat deed u graag voor haar
Gezamenlijkheid! Dat was de kracht! En daarmee was ze klaar.
Het was mij een genoegen maar ik heb genoeg gezegd
Het begon langzaam bij mij, toen kwam u in een trechter terecht.
En ikzelf zat de hele tijd een beetje in een spanningsveld
Wegen tussen wat je wel en wat je niet vertelt.
Bij de lunch zag ik trouwens iemand en ik zeg niet wie het was
Die stopte, ongegeneerd, zo vijf bananen in zijn tas.
Ik heb niks gezegd omdat ook niemand anders wat zei
Maar als ie dat bij de borrel weer doet met de bitterballen lap ik hem erbij.
U wilt vast naar de borrel, alleen voor Eelco hoeft dat niet
Die heeft zich, u hoort het, geheel verloren in dit lied.
Als er hier een bus reed gooide ik mijzelf ervoor
Het voorportaal van de ellende: hij gaat gerust nog drie uur door.
Ik kan ook nog uren doorgaan, maar we lopen uit de tijd
Ik wens u goeie collega’s toe en heel veel weerbaarheid.
De moraal van het verhaal deel ik u nogmaals mee
Als je schoenen lekker zitten? Trap niet in een Beyonce.
We doen nog drie coupletten dan is dit vers achter de rug
Dan gaat Eelco schoenen kopen, Amos naar Ankeveen terug.
Ik heb mijn best gedaan en dit gedicht liep als een trein
En wie geestelijke bijstand wil? Die moet bij Jeffrey zijn!
Ook zo’n gedicht is maatwerk, mensen! Maar dat snapt u wel
Hopelijk bezorgde ik iedereen vanmiddag kippenvel.
Het is in elk geval gelukt om elke regel te laten rijmen’
Want als het één keer niet rijmt vragen ze je nooit meer terug.
Het was een mooie middag en er kwam heel veel voorbij
Van een drugslab in een schuurtje tot een fraaie schoenenrij.
Of deze dag een cadeautje was? Ik heb echt geen idee
Maar we zaten hier gezellig en we zaten hier oké.
Dominique Engers, Schiphol, 27 september 2024
www.desneldichteres.nl