Schipholmedewerkers krijgen in hoger beroep forsere straffen voor ‘cruciale rollen’ bij import van harddrugs

Op 3 juli publiceerde Het Parool onderstaand artikel:

Het Amsterdamse gerechtshof veroordeelt dertien verdachten in hoger beroep tot celstraffen variërend van ruim 1,5 jaar tot een kleine 9 jaar voor het smokkelen van cocaïne en heroïne via Schiphol. Oud-medewerkers van de luchthaven speelden volgens het hof cruciale rollen en krijgen extrastevige straffen.

Cocaïne en soms heroïne werd verstopt in bagage die door medewerkers buiten het beveiligde gebied werd gesmokkeld.

Het hof pakt enkele verdachten ook hun misdaadwinsten af, oplopend tot iets boven een ton. In 2022 waren 13 van de 20 verdachten in de megazaak veroordeeld. Zij stonden opnieuw terecht in hoger beroep. Het gerechtshof legt ze (fors) hogere straffen op dan de rechtbank had gedaan. De drugshandel stamt al uit 2018. Omdat het proces in beide instanties te lang heeft geduurd, geeft het hof wel strafkortingen.

Na de tip dat verscheidene medewerkers van Schiphol drugs invoerden via de luchthaven, begonnen de drugsbestrijders van de Koninklijke Marechaussee, de Fiod en de Douane in 2017 een groot onderzoek. Ze stelden inderdaad vast dat via Schipholmedewerkers stelselmatig cocaïne en soms heroïne werd ingevoerd via de zogeheten ‘airbagmethode’: verstopt in bagage die door medewerkers buiten het beveiligde gebied werd gesmokkeld.

Schoonmaak en catering

Het ging in elf transporten vooral om tientallen kilo’s harddrugs uit Afrika. Uiteindelijk werden negen medewerkers van de luchthaven veroordeeld voor het in wisselende samenstellingen meewerken aan de smokkel.

Het gerechtshof acht ze nu ook allemaal in meer of mindere mate schuldig. De hoogste straf krijgt de 60-jarige Sadik E., die vliegtuigen schoonmaakte en in de catering werkte. Hij wordt in appèl veroordeeld voor zijn sturende én uitvoerende rol bij zeven drugstransporten en het mee voorbereiden van een achtste.

Normaal zou het hof hem 10 jaar cel opleggen, maar daar gaat een jaar vanaf omdat het proces veel te lang heeft geduurd. Er gaan nog eens twee weken af omdat zijn telefoon door het onderzoeksteam is uitgelezen terwijl de onderzoeksrechter daarvoor niet de vereiste machtiging had afgegeven. Zijn in beslag genomen auto is verbeurd verklaard.

Geen neutraal en objectief onderzoek

Tijdens de behandeling van het hoger beroep deed zich iets opmerkelijks voor. Advocaat Jillis Roelse van ex-Schipholmedewerker Ali H. (44) uit Diemen betoogde in zijn pleidooi uitvoerig dat twee rechercheurs van de Koninklijke Marechaussee sterk waren beïnvloed, doordat ze zijn cliënt kenden uit een eerder onderzoek dat vanaf augustus 2015 liep. Die zaak was geseponeerd, maar was kennelijk in de hoofden van de twee marechaussees blijven hangen, waardoor ze in de nieuwe zaak hun onderzoeksbevindingen veel te scherp hadden aangezet. Van een neutraal en objectief onderzoek was zo geen sprake meer, vond de raadsman.

De advocaat-generaal (de aanklager bij het gerechtshof) had eerst opnieuw een celstraf geëist voor het mee-invoeren van 8 kilo heroïne, maar liet die strafeis na het betoog van raadsman Roelse vallen en vroeg vrijspraak.

Het gerechtshof acht de verdenking tegen Ali H. niettemin ‘wel degelijk bewezen’ en bevond hem schuldig aan de import van die kleine 8 kilo heroïne.

Ondermijnende invloed

Omdat hij eerder in beeld was voor drugssmokkel, een coördinerende rol had, als zeer ervaren Schipholmedewerker zijn positie misbruikte en zo ‘een ondermijnende invloed had op de samenleving’ krijgt hij niet de drie jaar cel die de rechtbank hem had opgelegd, maar vier jaar. Dat is nog een half jaar lager dan het hof redelijk zou hebben gevonden als het proces niet veel te lang had geduurd.

Ali H. gaat in cassatie bij de Hoge Raad, laat zijn advocaat Roelse weten. “Als rechter moet je ogen hebben met de wil om te zien. Dat had het hof niet. Wanneer niet alleen de verdediging maar nota bene het Openbaar Ministerie zélf vraagt om een van meet af aan ontkennende verdachte vrij te spreken, is er heel wat zorgwekkends met de zaak aan de hand. Daarom gaan we zéker in cassatie.”

‍

‍