Onderweg naar het magazijn komt hij een man tegen op de gang.
De man draagt keurig een veiligheidsvest, toegangspas en werkschoenen.
En hij lijkt de weg te kennen. Toch vraagt hij Wessel om hulp.
Man: Mag ik jou wat vragen? Weet jij waar de kist staat die net uit Zuid-Amerika is aangekomen?
Wessel begrijpt de vraag niet goed. Op zijn werk stelt niemand dit soort vragen.
Wessel: ‘Geen idee man. Maar vraag het anders bij planning, daarzo aan het einde van de gang.
Wessel loopt verder, peinzend. De situatie zit hem nie lekker.
Een dag later gaat Wessel meteen bij zijn leidinggevende Marco langs. Hij vertelt hem wat er gebeurd is.
Wessel: Ik vond het een rare vraag, dus ik kom toch ff langs.
Marco: Ja, goed van je... Ik denk dat we hier een melding van moeten doen.
Wessel: Oh. Is dat écht nodig?
Marco: Jazeker. Kan ook anoniem…
Wessel: Uhm… Ja.
Marco: Weet je wat, ik doe die melding wel. Dan blijf jij erbuiten. Maak je geen zorgen.
Wessel gaat weer aan het werk. Een paar weken later ziet hij Marco in zijn kamer met twee rechercheurs praten.
Hij vraagt ernaar bij Marco.
Marco: Die melding van laatst is opgepakt door de recherche. Het heeft gezorgd voor een doorbraak in een lopend onderzoek en ze hebben een criminele organisatie ontmanteld.
Ik ben blij met mensen zoals jij Wessel.
Marco bedankt Wessel voor zijn oplettendheid. En dat maakt Wessel toch een beetje trots.
Als iets verdacht lijkt, is het dat waarschijnlijk ook. Dus meld dit altijd. Dat kan ook anoniem.
