Tegen de lamp

Op een dag is het rustig in de trein. Totdat twee mannen bij Kate komen zitten. Kate zit op haar telefoon en geeft weinig aandacht aan het tweetal. Totdat een van hen tegen haar begint te praten. ‘Leuk pakje uh Kate, is het toch?’ Kate schrikt, maar doet alsof ze niks gehoord heeft. De man geeft niet op. ‘Zeg Kate. Jij vliegt toch de hele wereld over? Aruba. New York. Wat zag ik nou nog meer op Instagram? Gaaf hoor. En je dochtertje logeert dan bij oma, toch?’ Kate kijkt nu op van haar telefoon, maar zegt niks. Ze kijkt rond maar ziet dat er niemand anders in de buurt is. Ze begint zich nu echt ongemakkelijk te voelen. De man vervolgt. ‘Kate, zou jij ons niet af en toe kunnen helpen? Als je weer eens naar Aruba vliegt? Iets voor ons meenemen die kant op? Heel simpel, past makkelijk in dat koffertje van je.’

Uiteindelijk dwingt de man Kate om geld voor hem te smokkelen. Ze stemt in, omdat ze het gevoel heeft geen keus te hebben. Met het stapeltje geld in haar koffer vertrekt ze naar haar werk. Maar daar loopt ze bij een routinecontrole tegen de lamp. Ze kan niet uitleggen hoe ze aan het geld komt en ze weet, dit is einde verhaal. Baan kwijt en wie weet, misschien zelfs celstraf. En het ergste? Ze moet er niet aan denken om de man die haar het geld gaf aan te geven. Hoe had ze dit kunnen voorkomen?